هرچندانسان خوشبینی هستم و از القای یاس و ناامیدی خوشم نمی آید ؛ بلکه درشرایط فعلی آن را خطرناک و گناه نابخشودنی می دانم لکن بمناسبت شعارامسال (۹۷) حمایت از کالای ایرانی و شعارات این چندین ساله اخیر اقتصادی لازم می دانم تذکری را به هموطنان و مسئولین بدهم.

اینکه چرا توفیقات اقتصادی نداشته ایم یا کمتر داشته ایم و همچنان خواهیم داشت دلایل زیادی دارد که به مهمترین آنها اشاره می کنم.

علاوه بردشمنیهای خارجی مثل تحریم و شرایط اقتصاد جهانی وغیره؛ سه چالش بزرگ داخلی داریم که تا حل نشود موفقیت نخواهیم داشت:

۱. تفکیک مقام رهبری در کشور از مدیریت کلان کشور درطول چهار دهه از عمرمبارک جمهوری اسلامی همچنان برای ما دردسر و مشکل آفرین بوده است.

فرماندهی کل قوا که مستقیم زیر نظر رهبری است بسیارموفق عمل کرده یعنی قوای نظامی و انتظامی و امنیتی (قوای لشگری ). و ما امروز شاهد پیشرفت و توسعه قابل توجه و امید دهنده وراضی کننده هستیم.

ولی قوای کشوری ( قوه مجریه ) بسیارنا امید کننده بوده و است. در طول چهاردهه همیشه بین مقام رهبری و رئیس جمهوری دراجرا چالش و بحران و ناهماهنگی داشته ایم که صدها سند بخصوص درسالهای اخیرگویای آن است.

می شود با اصلاح قانون اساسی این دو مسئولیت را درهمدیگر ادغام وتلفیق کرد. یعنی مثل ائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین هر دو مسئولیت براساس قانون برعهده یکنفرگذاشته شود و دین و دنیای مردم با یک مسئول انجام گیرد و یک نفر که قوای لشگری را مدیریت می کند باساز وکارمناسب قوای کشوری راهم مدیریت کند و درمقابل خدا و مردم هم پاسخگو باشد.

نه سیستم فعلی و نه این سیستم پیشنهادی هیچکدام وحی منزل نیست بلکه دوسیستم حکومتی است.

۲. مشکل نا کارآمدی سیستم مدیریت کلان کشور و وجود فساد اداری و مالی درون آن درقوه مجریه؛ چالش بزرگ عدم توسعه مادی و اقتصادی مقبول کشوراست.

عدم نظارت کافی و وافی بر کارمندان دولت ؛ و عدم برخورد جدی با کارمندان خاطی و اخراج آنها سبب پیدایش فساد اداری و مالی درقوه مجریه وسیستم مدیریت کشورشده است.

اگرکارمندی با یک فساد مالی جزئی بداند حتمامفتضح واخراج خواهدشد؛ و یا درصورت عدم رضایت مشتری ازکاربرکنارخواهد شد قطعا مدیریت ما کارآمدترو اصلاح خواهد شد.

وقتی کارمندی مطمئن هست میزش دائمی است وتا زمان بازنشسته گی خواهدبود ؛ وضعیت به همین منوال خواهد بود.

مگردرهمین چند سال اخیرکشورهمسایه ( ترکیه) چند ین هزارکارمند را بعنوان کارمند خائن اخراج نکرد. آیا کشورش دچاربحران شد؟ خیر.

وقتی سیستم حکومت به مردم آزادی هائی می دهد باید درکنارآن سازو کارمناسب آن را هم فراهم کند.

اگرمدیریت کشوربه مردم اجازه چادرزدن درپارک را داد باید درکنارپارک سیستم آتش نشانی وایمنی واورژانس و بهداشت و انتظامات و امنیت آن را هم ایجادکند.

برای اصلاح سیستم مدیریت کشورباید دست ازتعارف و رو دربایستی و ملاحظه کاری و مصلحت اندیشی و و مداحی گری و پارتی بازی و قوم گرائی و فامیل گرائی و خانواده گرائی و حزب گرائی و سیاسی کاری و شوخی گرفتن مسئولیت برداریم.

۳. چالش بزرگ و مانع مهم پیشرفت نداشتن طرح جامع فرهنگی کشوراست.

اینکه هرطرح مهم اقتصادی پیوست فرهنگی می خواهد امربدیهی است.

هزاران مثال دراین رابطه می توان آورد.

اگر مردم مجازباشند درجنگل آتش روشن کنند بدون نظام جامع فرهنگی آیا سبب صدها آتش سوزی نخواهد شد؟

رها کردن زباله درطبیعت و نابود کردن محیط زیست و آب و خاک و هوا و....آیا ازبی فرهنگی ما نیست؟

چگونه با این فرهنگ و عدم فرهنگ سازی وزیرساختارهای فرهنگی مناسب امید به حمایت ازکالای ایرانی و تولید و شکوفائی اقتقصادی را خواهیم داشت. بلکه با وجود این سه چالش بزرگ همچنان ما بحرانهای اقتصادی و مالی واداری راخواهیم داشت.