بقول اهل قلمی،اوچنین می‌نویسد:

۱. اکثر ما ایرانی‌ها تخیل را به تفکر ترجیح می‌دهیم.

۲. در هر شرایطی منافعِ شخصی خود را به منافعِ ملی ترجیح می‌دهیم.

۳. با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم.

۴. به بدبینی بیش از خوش‌بینی تمایل داریم.

۵. نواقص را می‌بینیم؛ اما در رفعِ آن‌ها اقدام نمی‌کنیم.

۶. در هر کاری اظهار فضل می‌کنیم و از گفتنِ " نمی‌دانم" شرم داریم.

۷. کلمه "من" را بیش از "ما" به‌کار می‌بریم.

۸. غالباً مهارت را به دانش ترجیح می‌دهیم.

۹. بیشتر در گذشته به‌سر می‌بریم و آینده را فراموش می‌کنیم.

۱۰. از دوراندیشی و برنامه‌ریزی عاجزیم و دچار روزمرگی می‌شویم.

۱۱. عقب‌افتادگی‌مان را به گردنِ دیگران و توطئه آن‌ها می‌اندازیم.

۱۲. دائماً دیگران را نصیحت می‌کنیم؛ اما خودمان عمل نمی‌کنیم.

۱۳. همیشه آخرین تصمیم را در دقیقه آخر می‌گیریم.