سلام برادران وخواهران می دانید مشکل ما کجاست؟

داخل کشور رافعلا کاری ندارم که موضوع مهمش مدیریت وفساد است.

بحث من بیشتر سیاست خارجی است.

ما یکی از سیاستهایمان مقاومت است که رهبری و حزب الله ونیروهای انقلابی مدافعش هستند و یک گفتمان ضعیفتر که توسط اصلاح گراها ی تند رو مطرح است مذاکره.

ما باید برای گفتمان مقاومت دپارتمان علمی و هزاران کتاب بنویسیم ونشردهیم ولی به شعار و تبلیغات اکتفا کردیم ویا به نشر سخنان رهبری اکتفا کردیم . یعنی تولید اندیشه دراین باب تقریبا نزدیک به صفربوده است.

این کوتاهی ماست؟؟؟

برای همین جامعه با یک مویزگرمی و با یک غوره سردیش میشود.

البته صدها مسئله دیگر هم درمباحث بین اللملل است که نیروهای فکری وانقلابی متاسفانه کارهای علمی جدی ودامنه دارانجام نمی دهند.

در داخل همین دفاع ازسپاه هم بصورت احساسی و عاطفی وزود گذر انجام می گیرد ؛ ولی دفاع علمی وماندگار انجام نمی گیرد.

باید نیروهای انقلابی تدبیری اندیشه وعمل کنند یعنی کارهای بزرگ علمی در جهت اهداف انقلابی وجمهوری اسلامی.

والا هر روزوضعیت بدتر می گردد.

نمی دانم این همه نیروی انسانی علوم انسانی واسلامی چه می کنند؟