درحوزه های علمیه بیش ازهزارسال است که مباحث علمی در رشته های مختلف مطرح است لکن درکنار آن علمای واقعی بشدت به تهذیب نفس و خودسازی وسلوک معنوی و عرفانی صحیح هم می پرداختند. و ازحوزه های علمیه علمای ربانی برخواسته اند که نه فقط دارای علم وعلوم اسلامی بودنند بلکه روحانیت ومعنویتی داشتند که برای خود ودیگران هادی بودنند. زیرا اگر فقط مسئله علم بود خوب این علوم را اگردردانشگاه ومحیطهای دیگرهم درس بدهند افراد می آموزند لکن تشخیص افراد متوهم وخیالی و مریض روانی از آدم جن زده یا صاحب کشف ومکاشفه ویا روح زده و مطالب متافیزیکی وسلوکی فقط ازافراد روحانی و سالک وعلمای ربانی ساخته است. یاصدها کرامت وخواب ومکاشفه رحمانی که اتفاق افتاده است وافرادی دارای چنین درجاتی بوده وهستند . و حوزه علمیه دارای چنین ذخیره ای است واین افتخاردارد وباید ازآن صیانت شود وحوزویان دراین مسیرروحانی قدم بگذارند.